บทที่ 106 ตอนที่106.แรงแค้น(1)

นฤมลกวาดตามองไปจนทั่วเพดาน  เมื่อพบว่ามันว่างเปล่าก็ส่ายหน้าริมฝีปากสีแดงสดบิดขึ้น  ก่อนจะสะบัดมือออกแรง ๆ มินรญายังจับข้อมือเธอไว้จนแน่น  มองมาด้วยดวงตาขอร้อง

"มล! อย่าปล่อยมือมีนนะ” ร่างบางยังคงพูดประโยคเดิมซ้ำ ๆ น้ำใส ๆ เริ่มไหลมาทางดวงตา ใบหน้าสวยส่ายไปมาเมื่อหันมองไปยังขั้นบันได  ความสูงขนาดน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ